In minder dan vier weken na het overlijden van zijn echtgenote Marjan kregen we van zijn familie het verdrietige bericht dat ook aan het leven van Jack van der Hoek een einde is gekomen. We misten het echtpaar als koppel al enige tijd op traditionele clubbijeenkomsten zoals de Algemene Ledenvergadering maar toch kwam zijn verscheiden als een verdrietige verrassing. De laatste keer dat ik hem persoonlijk sprak was op de ALV van 2022 en bij die gelegenheid liet hij weten te sukkelen met zijn gezondheid.
Ik leerde hem iets beter kennen toen hij mijn Consul Mk1 taxeerde en hij enthousiast vertelde over het project dat hij onderhanden had en dat spoedig de voltooiing zou plaatsvinden: de transitie van een Ford Sierra 4 x 4 in de verschijningsvorm van een fraaie Ford Cortina Mk1 Estate. En enkele purist in onze club mocht er misschien met gemengde gevoelens naar kijken, het resultaat was zeer om aan te zien. Het verhaal dat Jack er bij kon vertellen en de uitgebreide documentatie die hij samenstelde van de restauratie overtuigde de felste scepticus van dit project. Een body van een niet meer te redden Cortina Estate werd in samenwerking met een bevriende technicus voorzien van een donoronderstel van een ook niet meer te redden Ford Sierra 4×4. Het was een diep gevoelde wens van Jack om hier mee aan de gang te gaan, met zijn meesleutelende vriend verzorgde hij de technische ondersteuning van de Alpen tour Rally en zijn tot dan gebruikte Cortina Estate vond hij toch een te weinig power hebben. Ook al hij die off-body gerestaureerd. Vooral de enkele aandrijving op de achterwielen beviel minder onder winterse omstandigheden.
Jack was meer dan 40 jaar actief als beëdigd taxateur van oldtimers en klassiekers in het duurdere segment, de laatste decennia was hij o.m. Fehac erkend. In die hoedanigheid was hij vaak aanwezig op onze technische dagen bij Jan Tinga en ook aan te treffen bij clubevenementen van andere oldtimer-verenigen. Een aardige indruk van zijn dynamiek kreeg ik zo rond 2015 op de Klassieker dag in Waalwijk waar hij het EFCN-bestuur voldoende gemotiveerd voor kreeg die als club te bezoeken. Voor de EFCN was het geen knaller maar Jack beleefde ook hier een drukke dag met zijn taxaties ter plekke. Ongetwijfeld werd hij daar bij geholpen door zijn vriendelijke bejegening en plezierige jovialiteit. Wat weinig clubmensen weten is dat Jack vele jaren achter de schermen mede aantrekker was van de Oldtimerdagen in Hellevloetsluis. Ook hier wist hij met veel inzet en enthousiasme een min of meer ingedut evenement weer behoorlijk nieuw leven in te brengen. De klassiekerwereld ging hem oprecht aan het hart en een de liefde van een eigenaar voor zijn oldtimer kon hij uitgesproken waarderen. We nemen afscheid van een trouw en gewaardeerd EFCN-lid. Jack was EFCN-lid van het eerste uur en had lidnummer 2.
