Even voorstellen: Marcel Mathijsen

Even voorstellen: Marcel Mathijsen

Hallo allemaal,

De meeste kennen mij, Marcel Mathijsen, al maar het leek de redactie een goed idee om een voorstellingsronde te maken. Het is ook heel handig omdat je dan makkelijk kunt terugzoeken wie wie is. En wat waar hoe in welke vorm erbij hoort. En daar was ik het wel mee eens dus vandaar. In oorsprong ben ik een geboren Weertenaar uit Limburg en woon nu in Middelaar in Noord-Limburg.

Heb het “Rijke Roomsche leven” nog deels meegemaakt compleet met processies en de grote greep op het normale leven. Mijn jeugd was onbezorgd en ik rolde zonder enige moeite het hippie gebeuren van eind jaren zestig en begin zeventig in. Na enkel jaren in technicolor beleefd te hebben heb ik diverse studies op middelbaar niveau gedaan en dook het studentenleven in te Tilburg om ook Logistiek te studeren.

Gedurende al die tijd heb ik via bromfietsen zoals DKW, Honda, Puch, Mobylette, Zundapp en Kreidler wat knutsel ervaring opgedaan waarna ik via kennissen in Weert ook met crossen mijn heil zocht in kevertjes. Dat ging al gauw in de papieren lopen waardoor het voor mij stopte. Daarna heb ik nog diverse knutselprojecten gehad met auto’s. Fiat 2400 sport, Dauphine, Volkswagen T2, Traction Avant 11B, Alfa Romeo 2000 Berlina, Alfa Romeo 1.8 Alfetta, Alfa Romeo GTV 2000 en een 8-tal eendjes en een Diane. Daarna nog wat Golfjes, een Starlet en een mooie Volvo. De probleempjes loste ik toen op door een “vervangende versie”.

Maar was wel een leuk!  Met mijn Logistiek opleiding ben ik het expediteurs vak ingegaan. Veel gereden heb ik niet maar was meer makelaar zijn van laadruimte. Later ben ik binnen mijn baan gaan specialiseren naar kwaliteitsmanagement met Six Sigma wat nogal op statistiek gebaseerd is. Ook dat is een ander verhaaltje. Nu ben ik lekker met vervroegd pensioen en vraag me iedere dag weer opnieuw af waar ik toch de tijd vandaan gehaald heb om te werken. In 2014 ben ik in Eerbeek tegen mijn Taunus aangelopen en ondanks dat er het nodige aan was te doen wilde ik die meteen vanwege de kleur. Tja en uiteindelijk was de stap naar de club steeds meer onvermijdelijk. Wat mij al vrij snel duidelijk werd was dat de techniek wel een beetje verder gaat dan de golfjes en eendjes. En zo blijf ik aan het leren en ik moet zeggen, dit vind ik toch wel veel leuker dan Six Sigma. Dus ik hoop nog menig genoeglijke meeting mee te maken met veel lol en gein en hoop hiermee een beetje een indruk van mijzelf te hebben gegeven. Er zijn nog vele andere aspecten maar die houden we maar tegoed voor bij een goed glas lekkers.

Anders wordt het wel een heel lang epistel…..