En de dag begon droog, in Limburg. Dus ik ging goed gemutst op pad naar Zevenaar.
Daar aangekomen was het bij auto Ford Wensink ook droog. De dag kon niet meer stuk.
Vol goede zin en moed stapte ik naar binnen alwaar iedereen al was verzameld in de ontspanningsruimte. Ik kreeg meteen een lekker kopje koffie van de baas zelf. Toch weer een extra cachet. Na begroeting en aanbieden van een Limburgse lekkernij aan het gezelschap doken we de garage ruimte in voor het echte werk. Mijn TC1 mocht meteen de brug op en ook de Anglia en Escort bestel in een bakkerij uitvoering. Diverse probleempjes waarvan een deel geen probleempjes waren en/of creatief onder het hoofdstuk vallen van “haastige spoed is zelden (altijd) niet goed. Maar na een ontwaken uit die dimensie werd de juiste methodiek al ras ingezet. Kortom, het was weer bijzonder leerzaam voor een ieder. Van Camber naar ruitenwisser en via rem perikelen naar geluidsdempings methodieken. Ik mocht ook nog een stuurhuis kogel effect bewonderen en mijn dag kon niet meer stuk. Ernst en Harrie vlogen van hot naar her om te assisteren. En iedereen had goede zin. Tja, wat wil je dan nog meer. Daar verandert zelfs een zekere Vladimir niks aan. Lekker puh…..
De technische precisering laat ik hier wel graag aan anderen over die over die kennis beschikken. De mijne leek toch weer een beetje te beperkt. Het is toch niet altijd; “gewoon doen”. En dan ben ik toch wel blij dat er anderen zijn die welwillend over de schouder meekijken. Ik leer iedere keer weer bij. Uiteindelijk kon mijn TC1 na wat aanpassingen en klopwerk weer mooi zoemend de weg op. Wel met huiswerk maar ja, dat kregen we vroeger ook. En zoals de vroegere zuid Afrikaanse minister, Pik Botha, altijd zei; “Alles sal reg komme”. En zo is dat. Beste aanwezigen, dank jullie wel voor de weer gezellige en leerzame dag.
Marcel van het groene Fordje
